بررسی رابطه بین معنویت در محیط کار و استرس شغلی از دیدگاه معلمان راهنمایی منطقه 8 آموزش و پرورش شهر تهران

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین معنویت و استرس شغلی معلمان مقطع راهنمایی دخترانه منطقه 8 آموزش و پرورش شهر تهران بوده است. جامعه آماری این مطالعه همبستگی را کلیه معلمان مدارس راهنمایی دخترانه منطقه 8 آموزش و پرورش شهر تهران تشکیل داده است که بالغ بر 652 نفر بودند. از بین این تعداد با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان و کرجسی تعداد 242 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری اظلاعات از دو پرسشنامه ی استرس شغلی دیویس (1984)،شامل 20 گویه و پرسشنامه معنویت میلیمن و همکاران (2003)،شامل 20 گویه استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظرات خبرگان و اجرای آزمایشی تایید و ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ که برای معنویت در محیط کار 87% و برای استرس شغلی 94% تعیین شد که ضریب قابل قبولی میباشد. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش در سطح آمار توصیفی شامل فراوانی و درصد، میانگین، میانه، انحراف معیار، واریانس، کجی و کشیدگی، کمترین و بیشترین و رسم نمودار و در سطح آمار استنباطی شامل آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون همبستگی، آزمون تحلیل واریانس وآزمون توکی صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان داد بین معنویت در محیط کار با استرس شغلی رابطه معکوس و معنادار وجود دارد و با بالا رفتن معنویت در محیط کار، استرس شغلی کاهش می یابد. همچنین میان برخی از متغیرهای جمعیت شناختی مانند سن و سابقه کار با استرس شغلی رابطه وجود دارد و افزایش سن و همچنین سابقه کار منجر به افزایش استرس شغلی می شود. اما میان معنویت در محیط کار و متغیرهای جمعیت شناختی رابطه ای دیده نشد